Φόγκελ, Βλαντιμίρ

(Fogel, Μόσχα 1896 – 1984). Ρώσος συνθέτης ελβετικής υπηκοότητας. Μετά τις σπουδές του στην πατρίδα του, τελειοποιήθηκε στο Βερολίνο, όπου μεταξύ των δασκάλων του είχε και τον Φερούτσιο Μπουζόνι, ο οποίος έστρεψε το ενδιαφέρον του προς τον εξπρεσιονισμό, που γύρω στα 1920 σημείωνε, ιδιαίτερα στη Γερμανία, τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του. Η βαθύτητα του οράματος και η επίμονη αναζήτηση της μουσικής γλώσσας βρήκαν στα συμφωνικά του έργα ένα αρκετά ευρύ πεδίο δράσης, ενώ στα χορωδιακά εκδηλώνονται με μεγάλες και ισχυρές εκφραστικές αποχρώσεις. Από την παραγωγή του αναφέρουμε τα δύο ορατόρια Η πτώση του Βαγκαντού εξαιτίας της υπερηφάνειάς του (1926-29) και το Thyl Claes (σε δύο μέρη: του 1937-38 και του 1944-45), επικό έργο με παρεμβολή χορωδιακής απαγγελίας (sprech-chor). Περνώντας πιο αποφασιστικά στο δωδεκάφθογγο σύστημα (δωδεκαφωνία) εμφανίστηκε με τις Επτά μορφές μιας δωδεκάφθογγης σειράς (1951) και το Κοντσέρτο για βιολοντσέλο και ορχήστρα (1955).